هوشیعانالغتنامه دهخداهوشیعانا. [ ] (اِخ ) (به معنی تمنای اینکه خلاصی دهی ) کلمه ای بود که در زمان دخول مسیح به اورشلیم به آواز بلند گفته میشد. (قاموس کتاب مقدس ).
اوشهنگلغتنامه دهخدااوشهنگ . [ هََ ] (اِخ ) نام اصلی هوشنگ . (برهان ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (هفت قلزم ). رجوع به هوشنگ شود.