والاسریلغتنامه دهخداوالاسری . [ س َ ] (حامص مرکب ) علو مقام و حسب . سرفرازی . والاسر بودن . صفت والاسر. رجوع به والاسر شود : ترا گر فزون است والاسری ولیکن نداری ز من برتری .فردوسی .
والاسرلغتنامه دهخداوالاسر. [ س َ ] (ص مرکب )عالیمقام . والاحسب . بلندمرتبه . سرافراز : نه خسرونژادی نه والاسری پدرت از سپاهان بد آهنگری . فردوسی .بر بخردان مرگ والاسران به از زندگانی بدگوهران .اسدی .
والاسریرلغتنامه دهخداوالاسریر. [ س َ ] (ص مرکب ) والامقام . عالی شأن . والاجناب . || پادشاه توانا. (ناظم الاطباء).
والاسرلغتنامه دهخداوالاسر. [ س َ ] (ص مرکب )عالیمقام . والاحسب . بلندمرتبه . سرافراز : نه خسرونژادی نه والاسری پدرت از سپاهان بد آهنگری . فردوسی .بر بخردان مرگ والاسران به از زندگانی بدگوهران .اسدی .
پتکداریلغتنامه دهخداپتکداری . [ پ ُ ] (حامص مرکب ) آهنگری : بدو گفت طوس ای یل شوربخت چگوئی سخنهای بی مغز و سخت نه خسرونژادی نه والاسری پدرت ازسپاهان بد آهنگری چو بر ما کمربست سالار گشت پس از پتکداری سپهدار گشت .فردوسی .<br
آهنگرلغتنامه دهخداآهنگر. [ هََ گ َ ] (ص مرکب ) پیشه وری که آهن در کوره تافته و کوبد و آلات آهنینه سازد. حداد. هبرَقی . هالکی . قین . ریّام . نهامی . نهامین : کشاورز و آهنگر و پای باف چو بیکار باشند سَرْشان بکاف . ابوشکور.سر سروران ز
والاسریرلغتنامه دهخداوالاسریر. [ س َ ] (ص مرکب ) والامقام . عالی شأن . والاجناب . || پادشاه توانا. (ناظم الاطباء).