لغتنامه دهخدا
واپکیدن . [ پ َ دَ ](مص مرکب ) پوشیدن دهن و یا صورت . || انداختن چیزی از دهن . || تف از دهن بیرون افتادن در وقت حرف زدن . || بیهوده گفتن . (ناظم الاطباء). || به دهن انداختن : گرفته بکف واپکیده چنان که بد دانه و کشته آندم نهان .<p class="aut