لغتنامه دهخدا
ابوطالب . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) المفضل بن سلمةبن عاصم اللغوی . عالم بمذهب کوفیّین و ملیح الخط. او در آغاز از پیوستگان فتح بن خاقان بود و صحبت ابن الاعرابی و علماء دیگر درک کرد. و برکتاب العین خلیل استدراکات داشت و در آن کتابی کرد و از اوست : کتاب البارع در علم لغت و از آن کتاب تن