وهازةلغتنامه دهخداوهازة.[ وِ زَ ] (ع اِ) رفتار زن شرمگین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مشیة الخفرات من النساء. (اقرب الموارد).
وحاظةلغتنامه دهخداوحاظة. [ وُ ظَ ] (اِخ ) زمینی یا شهری است در یمن که روستای وحاظة منسوب است بدان و آن را احاظة نیز گویند. (منتهی الارب ) (معجم البلدان ). || نام قبیله ای است از حمیر. (معجم البلدان ).
وَهَّاجاًفرهنگ واژگان قرآنچيزي که نور و حرارت شديدي داشته باشد (منظور از چراغ وهاج در عبارت "وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً "خورشيد است)