لغتنامه دهخدا
رهص . [ رِ ] (معرب ،اِ) چینه ٔ بن دیوار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). بیخ و بنیاد دیوار. (از غیاث اللغات ). آخیز. باخز. مهره ٔ دیوار. (یادداشت مؤلف ). || گل که بدان دیوار سازند و بعض آن را بر بعض نهند و به فارسی پاخیره گویند. (از ناظم الاطباء)