لغتنامه دهخدا
بایکت . [ ک ُ ] (انگلیسی ،اِ) تحریم . کسی را در بن بست قرار دادن از جهت بی اعتنائی چنانکه تاجر را از خرید و فروش و کسی را از جهت گفتگو و خانواده ای را ازجهت آمد و رفت . این اصطلاح انگلیسی است و نخستین مورد استعمال آن بعد از سال 1879م . است .