لغتنامه دهخدا
پرتان بهادر. [ پ ِ ب َ دُ ] (اِخ ) ابن قبل خان (قوبله خان ) از سلاطین مغول پیش از چنگیزخان . در حبیب السیر آمده است که : پرتان بن قبل خان در شجاعت و مردانگی در زمان خود عدیل نداشت بنابر آن لقب خانی او به بهادری تبدیل یافت و در ایام دولت پرتان عمش قاجولی بهادر بمرد پرتان منصب