لغتنامه دهخدا
قیمس . [ م ُ ] (اِخ ) یکی از دو تن که از مصر به یونان رفت و خط را به یونانیان آموخت . ابن الندیم گوید: در یکی از تواریخ قدیمه خوانده ام که یونانیان در قدیم خط نمیدانستند تا آنکه دو تن از مصر بدانجا وارد شدند که یکی قیمس و دیگری اغنور نام داشت و با آنان شانزده حرف بود و با آن