لقندگیلغتنامه دهخدالقندگی . [ ل َق ْ ق َ دَ / دِ ] (حامص ) جنبانی چیزی نااستوار در جای خود چون میخ و دندان و جز آن .
لقندهلغتنامه دهخدالقنده . [ ل َق ْ ق َ دَ / دِ ] (نف ) چیزی نااستوار چون دندان و میخ در جای خود جنبنده .
پلکندهلغتنامه دهخداپلکنده . [ پ َ ل َ ک َ دَ / دِ ] (نف ) آنکه پلکد. رجوع به پلکیدن شود. (از فرهنگ فارسی معین ).
پلغندگیلغتنامه دهخداپلغندگی . [ پ ُ ل ُغ ْ غ َ دَ / دِ] (حامص ) پلقندگی . برجستگی . بیرون آمدگی . برآمدگی .