نهانکارلغتنامه دهخدانهانکار. [ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) که پنهان از چشم دیگران کاری کند. که اعمال خویش از انظار پوشیده دارد. کنایه از ریاکار : محرم از بهر نهانکاران به کار آید حریف ما که پیدا می خوریم از کار محرم فارغیم .<p class
پنهانسازیفرهنگ مترادف و متضاداخفا، استتار، پنهانکاری، پوشیدن، کتمان، مخفیسازی، اختفا، نهانسازی ≠ افشا
دسلغتنامه دهخدادس . [ دَ ] (از ع ، ص ، اِ) پنهان .(ناظم الاطباء). || پنهانکاری : دس و سنگ کم و ترازوی کژهمه تدبیر مرد غدار است . ناصرخسرو.- دس کردن ؛ پنهان کردن . (ناظم الاطباء).
