پیراحمدلغتنامه دهخداپیراحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن اتابک پشنگ بن سلغرشاه بن اتابک احمد از اتابکان لر بزرگ . وی از سال 792 تا 798 هَ . ق . امارت داشته است . رجوع بتاریخ مغول اقبال ص 448 و تاریخ ع
پیراحمدلغتنامه دهخداپیراحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) قرامان . از شاهزادگان قرامان ، دشمنان قدیم و دیرین آل عثمان ومورد حمایت اوزون حسن آق قوینلو. (از سعدی تا جامی ص 454). صاحب قاموس الاعلام ترکی آرد: پیراحمد پسر ابراهیم بک از بیکهای قره مان است و مادرش دختر سلطان مراد
پیراحمد خوافیلغتنامه دهخداپیراحمد خوافی . [ اَ م َ دِ خوا / خا ] (اِخ ) خواجه غیاث الدین . وی در سال 820 هَ . ق . به اتفاق خواجه احمد داود وزارت خاقان سعیدمیرزا شاهرخ بن امیرتیمور گورکانی یافت و در سال 857</
پیراحمد ورساقلغتنامه دهخداپیراحمد ورساق . [ اَ م َ ؟ ] (اِخ ) داروغه ٔ ری بعهد ابوالغازی سلطان حسین میرزا.وی بفرمان سلطان بدیعمیرزا سلطان بابر برلاس و شیخ عبداﷲ بکاول را بشکست . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 394).
پیراحمد ساوه ایلغتنامه دهخداپیراحمد ساوه ای . [ اَ م َ دِ وَ ] (اِخ ) نام مردی که از جانب امیرتیمور گورکان والی همدان و قم و کاشان و قزوین گردیده است . (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 442).
پیراحمدبیکلغتنامه دهخداپیراحمدبیک . [ اَ م َ ب َ ] (اِخ ) از نواب امیرسلطان لله ٔ شاهزاده طهماسب میرزای صفوی . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 577 و 579 و 583 و <span cla
پیراحمدکندیلغتنامه دهخداپیراحمدکندی . [ اَ م َ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان آواجیق بخش حومه ٔ شهرستان ماکو. واقع در 39/5 هزارگزی شمال باختری ماکو. دره و کوهستانی ، سردسیر، سالم . دارای 310 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و ب
پیراحمد خوافیلغتنامه دهخداپیراحمد خوافی . [ اَ م َ دِ خوا / خا ] (اِخ ) خواجه غیاث الدین . وی در سال 820 هَ . ق . به اتفاق خواجه احمد داود وزارت خاقان سعیدمیرزا شاهرخ بن امیرتیمور گورکانی یافت و در سال 857</
پیراحمد ورساقلغتنامه دهخداپیراحمد ورساق . [ اَ م َ ؟ ] (اِخ ) داروغه ٔ ری بعهد ابوالغازی سلطان حسین میرزا.وی بفرمان سلطان بدیعمیرزا سلطان بابر برلاس و شیخ عبداﷲ بکاول را بشکست . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 394).
پیراحمدخواجه حسینلغتنامه دهخداپیراحمدخواجه حسین . [ اَ م َ خوا / خا ج َ ح ُ س َ ] (اِخ ) از سرداران شاه اسماعیل صفوی . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 288).
غیاث الدینلغتنامه دهخداغیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) (خواجه ...) پیراحمد خوافی . وزیر شاهرخ میرزا (820 هَ . ق .). رجوع به پیراحمد خوافی در همین لغت نامه ، حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 554 و <span clas
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) داود نظام الدین (امیر...). خوندمیر در دستورالوزراء ص 352 و 353 آرد: در شهور سنه ٔ تسععشر و ثمانمائه (819 هَ . ق .) بسعی میرزا بایسنغر بر مسند وزارت نش
بالیچهلغتنامه دهخدابالیچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِخ ) خواندمیرآرد: خواجه شمس الدین علی بالیچه از بزرگزادگان سمنان بود و به فنون فضایل و کمالات اتصاف داشت و پیوسته همت برتربیت اهل علم و فضیلت می گماشت ، و در سنه ٔ خمس و اربعین و ثمانمائه (8
علاءالدین شقانیلغتنامه دهخداعلاءالدین شقانی . [ ع َ ئُدْ دی ن ِ ش َق ْ قا ] (اِخ ) علی . وی چند سال در وزارت میرزا شاهرخ با خواجه غیاث الدین پیراحمد شریک بود، و نوبتی چند میان ایشان مخالفت روی نمود. و علاءالدین علی توانست بر خواجه غیاث الدین پیروز گردد. ولی بالاخره انواع تقصیر بر امیر علی شقانی ثابت گرد
نادولغتنامه دهخدانادو. [ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان آواجیق بخش حومه ٔ شهرستان ماکو. در 38 هزارگزی شمال غربی ماکو و دو هزارگزی جاده ٔ شوسه ٔ پیراحمد کندی واقع است . در 3500 گزی مشرق مرز ایران و ترکیه قرار دارد. کوهستانی و س
پیراحمد خوافیلغتنامه دهخداپیراحمد خوافی . [ اَ م َ دِ خوا / خا ] (اِخ ) خواجه غیاث الدین . وی در سال 820 هَ . ق . به اتفاق خواجه احمد داود وزارت خاقان سعیدمیرزا شاهرخ بن امیرتیمور گورکانی یافت و در سال 857</
پیراحمد ساوه ایلغتنامه دهخداپیراحمد ساوه ای . [ اَ م َ دِ وَ ] (اِخ ) نام مردی که از جانب امیرتیمور گورکان والی همدان و قم و کاشان و قزوین گردیده است . (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 442).
پیراحمد ورساقلغتنامه دهخداپیراحمد ورساق . [ اَ م َ ؟ ] (اِخ ) داروغه ٔ ری بعهد ابوالغازی سلطان حسین میرزا.وی بفرمان سلطان بدیعمیرزا سلطان بابر برلاس و شیخ عبداﷲ بکاول را بشکست . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 394).
پیراحمدبیکلغتنامه دهخداپیراحمدبیک . [ اَ م َ ب َ ] (اِخ ) از نواب امیرسلطان لله ٔ شاهزاده طهماسب میرزای صفوی . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 577 و 579 و 583 و <span cla
پیراحمدخواجه حسینلغتنامه دهخداپیراحمدخواجه حسین . [ اَ م َ خوا / خا ج َ ح ُ س َ ] (اِخ ) از سرداران شاه اسماعیل صفوی . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 288).