پیکانه سملغتنامه دهخداپیکانه سم . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ س ُ ] (ص مرکب ) آنچه سمش به اندام پیکان باشد. آنکه سمش چون پیکان بوداز سختی . یا آنکه چنان پیکان بهر چیزی که رسد آنرا شکافد یا چون پیکان بر تیر، سم یا ساق پا استوار بودو بندگ
چکانهلغتنامه دهخداچکانه . [ چ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) بمعنی چغانه است . (اوبهی ). || چِکَّه . لَکَّه : پر مکن جام ای صنم امشب چو دوش کت همه جامه چکانه برچکید.سنائی .
پی گم کردنلغتنامه دهخداپی گم کردن . [ پ َ / پ ِ گ ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ایز گم کردن . رد اثر. پوشیدن اثر پای : چرا مرکبم را نیفتاد سم چرا پی نکردم درین راه گم . نظامی .گم کرد پی از میان ایشان میرفت چ
پیکانهarrow 2, flèche (fr.)واژههای مصوب فرهنگستاننشانهای برای مشخص کردن جهت که در متن چاپی ارجاع را میرساند
پیکانهarrow 2, flèche (fr.)واژههای مصوب فرهنگستاننشانهای برای مشخص کردن جهت که در متن چاپی ارجاع را میرساند