لغتنامه دهخدا
چاکرزن . [ ک َ / ک ِ زَ ] (ص مرکب ) یکی از طبقات چهارگانه ٔ زنان در عهد ساسانیان که عنوان خدمتگاری داشتند و ظاهراً کنیزان زرخرید و زنان اسیر جزء این طبقه محسوب میشده اند. مؤلف کتاب «ایران در زمان ساسانیان » درباره ٔ حقوق قانونی این نوع زنان