لغتنامه دهخدا
چرخ و فلک . [ چ َ خ ُ ف َ ل َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) چرخ فلک . قسمی از اسباب سرگرمی که دائره ٔ بزرگی است و بر آن جایگاههائی آویخته شده که هر تن بریکی از آن جایگاهها نشیند و آن دائره بر گرد خویش عمودی یا افقی گردد. دائره ٔ بزرگی از چوب و جز آن که بگرد خویش گردد و بر آن خانه