لغتنامه دهخدا
چشمه کاریز. [ چ َ م َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «قناتی است قدیمی که در جلگه ٔ کوچکی زیر گردنه ٔ لارک که از اعمال دماونداست واقع میباشد. این قنات از طرف مغرب جریان داشته و حالا غالباً خشک است و گاهی نم آبی میدهد. گویند فرورفتن در آب آن برای بعضی از امراض جلدی نافع است