لغتنامه دهخدا
چچله . [ چ ُ چ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) گوشتی که مانند زبان در میان فرج زنان باشد. (برهان ) (آنندراج ). گوشت پاره ای که در بالا و میان فرج باشد. (ناظم الاطباء). تکه ٔ گوشت و رگی که بالای فرج زنان است . (فرهنگ نظام ). تلاق . بظر. (ناظم الاطباء). چچو