لغتنامه دهخدا
جتا. [ ج ِ ] (اِخ ) تلفظ ترکی ژتا، یکی از امپراتوران روم . وی پسر سپتیم سِوِر و برادر قراقاله بود. جتا با همین برادرش از طرف پدر خودشان مشترکاً بولایت عهد منصوب شدند و بسال 211 م . هر دو بر تخت سلطنت نشستند، ولی وی توسط برادرش قراقاله مسموم گ