کیارالغتنامه دهخداکیارا. [ ک َ ] (اِ) اندوه و ملالت . (فرهنگ رشیدی ) (برهان ) (ناظم الاطباء). اندوه و ملال . (آنندراج ). || تیرگی روی باشد به سبب گلو فشردن و خفه کردن ، یا چیزی بسیار خوردن ، و آن را به عربی کلفت گویند. (برهان ) (آنندراج ). || تاسه . (صحاح الفرس ). به معنی تاسه هم آمده است ، و
کارگیالغتنامه دهخداکارگیا. (ص مرکب ، اِ مرکب ) کارکیا. به معنی پادشاه و وزیر و کارفرما و کاردان باشد و هر یک از عناصر اربعه را نیز گفته اند. (برهان ). و رجوع به کارکیا شود.
کاریالغتنامه دهخداکاریا. (اِخ ) کاری . کاریه . سرزمینی است در جنوب غربی آسیای صغیر در کرانه ٔ دریای اژه که جزء قلمرو هخامنشیان بوده و جنگجویان آن جزء سپاهیان ایران بشمار میرفتند. (فرهنگ ایران باستان ،بخش نخست نگارش استاد پورداود، حاشیه ٔ ص 327). یکی از شهربانی
کارآزمودگیلغتنامه دهخداکارآزمودگی . [ زْ / زِ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل کارآزموده . رجوع به کارآزموده شود.
کارآزماییلغتنامه دهخداکارآزمایی . [ زْ / زِ ] (حامص مرکب ) تجربه . ممارست . تمرین : به کارآزمائی دلش تیز شددر آن عزم رایش سبک خیز شد.نظامی .
کارآفرینلغتنامه دهخداکارآفرین . [ ف َ ] (اِخ ) خدا. باری تعالی . آفریدگار : ز ما قرعه ٔ کاری انداختن ز کارآفرین کارها ساختن .نظامی .
کارآزمودلغتنامه دهخداکارآزمود. [ زْ / زِ ] (ن مف مرکب ) مخفف کارآزموده . تجربه دیده . از کار درآمده . مجرب . کارآزمای : بجوئیم رخشت بیاریم زودایا پرهنرمرد کارآزمود. فردوسی .و رجوع به کارآزموده شود.
کارآزمایلغتنامه دهخداکارآزمای . [ زْ / زِ ] (نف مرکب ) تجربه کننده . مجرب .تجربه کار. ممارس . کارآزمود. کارآزموده : چو گیو و چو رهام کارآزمای چو گرگین و خرّاد فرخنده رای . فردوسی .همی خواهداین پیر کارآ
کارآزمودگیلغتنامه دهخداکارآزمودگی . [ زْ / زِ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل کارآزموده . رجوع به کارآزموده شود.
کارآزماییلغتنامه دهخداکارآزمایی . [ زْ / زِ ] (حامص مرکب ) تجربه . ممارست . تمرین : به کارآزمائی دلش تیز شددر آن عزم رایش سبک خیز شد.نظامی .
کارآفرینلغتنامه دهخداکارآفرین . [ ف َ ] (اِخ ) خدا. باری تعالی . آفریدگار : ز ما قرعه ٔ کاری انداختن ز کارآفرین کارها ساختن .نظامی .
کارآزمودلغتنامه دهخداکارآزمود. [ زْ / زِ ] (ن مف مرکب ) مخفف کارآزموده . تجربه دیده . از کار درآمده . مجرب . کارآزمای : بجوئیم رخشت بیاریم زودایا پرهنرمرد کارآزمود. فردوسی .و رجوع به کارآزموده شود.
کارآزمایلغتنامه دهخداکارآزمای . [ زْ / زِ ] (نف مرکب ) تجربه کننده . مجرب .تجربه کار. ممارس . کارآزمود. کارآزموده : چو گیو و چو رهام کارآزمای چو گرگین و خرّاد فرخنده رای . فردوسی .همی خواهداین پیر کارآ
