کالفلغتنامه دهخداکالف . [ ل ِ ] (اِخ ) قلعه ای است استوار به کنار جیحون . (منتهی الارب ). همانند شهری است و تا بلخ 18 فرسخ فاصله دارد و ادیب الکالفی منسوب بدانجاست .(از معجم البلدان ) : نامه ها نسخت کردند سوی امیرک بیهقی که پیش از لشکر
کاپلولغتنامه دهخداکاپلو. [ پ ِ ل ل ُ ] (اِخ ) (بیناکا) بانوئی از اهل ونیز. وی هوشیار ولی لاابالی بودو با تحریکات خویش زوجه ٔ «فرانسوا دومدیسی » گردید. (حدود 1542 - 1587 م .).
کالولغتنامه دهخداکالو. (اِ) بدن و تن . کالوب . || نمونه . || نقشه . || قالب . || غضروف . || هرچیز نارسیده . (ناظم الاطباء). بمعنی اخیر ظاهراً صورت دیگری از کالک و کاله است . رجوع به کالوب شود.
کالولغتنامه دهخداکالو. (اِخ ) کالوی . نام پهلوان تورانی : چو کالو بدید اندر آمد به پشت یکی گرز و یک تیغ هندی به مشت .فردوسی .
کالفتهلغتنامه دهخداکالفته . [ ل ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) پریشان . (برهان ) (آنندراج ). شیدا و دیوانه مزاج . (برهان ). دیوانه منش . آشفته . (برهان ) (آنندراج ) (اوبهی ) : فرود آید ز پشتش پور ملعون شده کالفته چون خرسی خشینه . <p c
کالفهلغتنامه دهخداکالفه . [ ل ُ ف َ / ف ِ ] (ن مف ) بمعنی کالفته است که آشفته و شیدایی باشد. (برهان ) (جهانگیری ) (شعوری ج 2 ورق 258).
کالفیلغتنامه دهخداکالفی . [ ل ِ ] (ص نسبی ) منسوب است به کالف که دژ استواری است در کنار جیحون . (از انساب سمعانی ). رجوع به کالف شود.
لشکری پیشهلغتنامه دهخدالشکری پیشه . [ ل َ ک َ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ،اِ مرکب ) مرد سپاهی : به روزگار سالف در حدود کالف مردی بود لشکری پیشه . (سندبادنامه ص 102).
شیرخانهلغتنامه دهخداشیرخانه . [ ن َ ] (اِخ ) نام دیگر بلخ بامی . بلخ . (یادداشت مؤلف ) : به فرخ ترین فال گیتی فروزسپه راند از آمل شه نیمروزسوی شیرخانه به شادی و کام که خوانی ورا بلخ بامی به نام به کالف شد از بلخ گاه بهاروز آنجایگه کرد جیحون گذار.<
واحد کالالفلغتنامه دهخداواحد کالالف . [ ح ِ دُن ْ کَل ْ اَ ] (ع اِ مرکب )یکتن که برابر هزار تن است . واحد کالف : واحد کالالف کِبْوَد آن ولی بلکه صد قرن است آن عبدالعلی . (مثنوی چ خاور ص 252).واحد کالالف د
کالفتهلغتنامه دهخداکالفته . [ ل ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) پریشان . (برهان ) (آنندراج ). شیدا و دیوانه مزاج . (برهان ). دیوانه منش . آشفته . (برهان ) (آنندراج ) (اوبهی ) : فرود آید ز پشتش پور ملعون شده کالفته چون خرسی خشینه . <p c
کالفهلغتنامه دهخداکالفه . [ ل ُ ف َ / ف ِ ] (ن مف ) بمعنی کالفته است که آشفته و شیدایی باشد. (برهان ) (جهانگیری ) (شعوری ج 2 ورق 258).
کالفیلغتنامه دهخداکالفی . [ ل ِ ] (ص نسبی ) منسوب است به کالف که دژ استواری است در کنار جیحون . (از انساب سمعانی ). رجوع به کالف شود.