قیزهلغتنامه دهخداقیزه . [ق َ زَ / زِ ] (اِ) لنگوته . (بهار عجم ) (آنندراج ).- قیزه کردن اسب ؛ بستن اسب بوضعی خاص و این از اهل زبان بتحقیق پیوسته و در هندوستان قازه به الف گویند. (بهار عجم ) (آنندراج ).
قیظهلغتنامه دهخداقیظه . [ ق َ / ق ِ ظَ / ظِ ] (اِ) (اصطلاح تصوف ) لنگ مانندی که درویشان به کمر می بستند و عورت را بدان می پوشاندند و گاهی آن را از زیر بغل چپ و راست برده به پشت گردن گره میزدند. لنگوته . این کلمه را گاه به ضاد
کجه بازلغتنامه دهخداکجه باز. [ ک َ ج َ/ ج ِ ] (نف مرکب ) آنکه کَجَه بازی کند : چرخ کجه باز تا نهان ساخت کجه با نیک و بد دایره درباخت کجه . (منسوب به رودکی از یادداشت مؤلف ).رجوع به کجه شود. || مهره ب
کجه بازیلغتنامه دهخداکجه بازی . [ ک َ ج َ / ج ِ ] (حامص مرکب ) بازیی است که امروز انگشتربازی نامند. (حاشیه ٔ دیوان رودکی چ مرحوم سعید نفیسی ص 1045). رجوع به کجه و کجه باز شود.
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک َج َ / ج ِ ] (اِ) کجة. کچه .انگشتری بی نگین که بدان شبها بازی کنند و کجه بازی همان بازیی است که امروز انگشتربازی نامند. (حاشیه ٔ دیوان رودکی چ مرحوم سعید نفیسی ص 1045) :
کجلغتنامه دهخداکج .[ ک َج ج ] (ع مص ) کُجَّة بازیدن کودک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کجة شود.
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک ُج ْ ج َ ] (ع اِ) چیزی است که طفلان از پاره های کرباس مدور سازند و بدان بازی کنند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به کُجَّة شود.
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک ُج ْ ج َ ] (ع اِ) چیزی است که طفلان از پاره های کرباس مدور سازند و بدان بازی کنند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به کُجَّة شود.
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک َج َ / ج ِ ] (اِ) کجة. کچه .انگشتری بی نگین که بدان شبها بازی کنند و کجه بازی همان بازیی است که امروز انگشتربازی نامند. (حاشیه ٔ دیوان رودکی چ مرحوم سعید نفیسی ص 1045) :
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک َ ج َ / ج ِ ] (اِ) هر چیزی که نوک آن کج و خمیده باشد. || قلابی که بدان گوشت آویزان کنند. (ناظم الاطباء).
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک َج ْ ج َ ] (اِخ ) قصبه ای بوده است نزدیک چالوس که به نام های کچه و کجو و کجویه یا کچو نیزنامیده شده است . رجوع به سفرنامه ٔ مازندران ص 27 و 154 و ترجمه ٔ آن ص 50 و
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک ُ ج ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رود میان خواف بخش شهرستان تربت حیدریه جلگه ای و گرمسیر. سکنه 64 تن . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
شاماکجهلغتنامه دهخداشاماکجه . [ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) پیراهن بی آستین . (منتهی الارب ).سَبیجَه شاماکجه . (منتهی الارب ). شبی . جامه ای باشد که شب بر خود پوشند. (برهان ). رجوع به شاماکچه شود.
گوکجهلغتنامه دهخداگوکجه . [ گ ُ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گوکلان ، بخش مرکزی شهرستان گنبدقابوس . در 19000گزی شمال خاوری کلاله واقع است . در دشت و هوای آن معتدل ، سکنه ٔ آن 290 تن است . آب آن از رودخانه ٔ زاو و محصول آن بر
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک ُج ْ ج َ ] (ع اِ) چیزی است که طفلان از پاره های کرباس مدور سازند و بدان بازی کنند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به کُجَّة شود.
کجهلغتنامه دهخداکجه . [ ک َج َ / ج ِ ] (اِ) کجة. کچه .انگشتری بی نگین که بدان شبها بازی کنند و کجه بازی همان بازیی است که امروز انگشتربازی نامند. (حاشیه ٔ دیوان رودکی چ مرحوم سعید نفیسی ص 1045) :