کراراًلغتنامه دهخداکراراً. [ ک ِ رَن ْ ] (از ع ، ق ) باربار. چندین بار. (ناظم الاطباء). بتکرار. بکرات . مکرراً. (فرهنگ فارسی معین ) . به دفعات .
پیکرآرایلغتنامه دهخداپیکرآرای . [ پ َ / پ ِ ک َ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ پیکر. || مجسمه ساز. بت تراش . بتگر.
پیکرآراییلغتنامه دهخداپیکرآرایی . [ پ َ / پ ِ ک َ ] (حامص مرکب ) عمل پیکرآرای . بت تراشی . بتگری . مجسمه سازی .
کرارالغتنامه دهخداکرارا. [ ک ُ ] (اِ) چوب زیرین در. چوب آستانه ٔ در. کرار. || زمینی که برای زراعت آماده ساخته و اطراف آن را بلند کرده باشند. (ناظم الاطباء). کُرار. رجوع به کُرار شود.
پیکرآرافرهنگ فارسی عمید۱. آن‌که پیکر را آرایش دهد؛ آرایندۀ پیکر.۲. نقاش.۳. (اسم، صفت فاعلی) مجسمه‌ساز؛ بت‌تراش؛ بتگر.
اغلبفرهنگ فارسی طیفیمقوله: زمان غلب، غالباً، خیلی اوقات، اکثرا ً، بیشتر، بیشتر اوقات بارها، بهدفعات، بهکرات، مکرراً، کراراً
