کشانیدنلغتنامه دهخداکشانیدن . [ ک َ / ک ِ دَ ] (مص ) کشیدن فرمودن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کشیدن کنانیدن . (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). کشاندن . به کشیدن داشتن . || کشیدن : همان که شوق طوافش مرا بطوفان دادبه نیم جذبه کشاند ز
کشایانیدنلغتنامه دهخداکشایانیدن . [ ک ُ دَ ] (مص ) کشادن فرمودن . کشودن . کشانیدن . (ناظم الاطباء). گشایانیدن . رجوع به گشایانیدن شود.
کشاندنلغتنامه دهخداکشاندن . [ ک َ / ک ِ دَ ] (مص ) کشیدن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کشیدن شود. || کش آوردن . (یادداشت مؤلف ). || منجر ساختن . (یادداشت مؤلف ).
یکسانیدنلغتنامه دهخدایکسانیدن . [ ی َ / ی ِ دَ ] (مص جعلی مرکب ) برابر ساختن . یکسان نمودن . (از آنندراج ). یکسان کردن . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به یکسان شود.
یکسونیدنلغتنامه دهخدایکسونیدن . [ ی َ / ی ِ دَ ] (مص جعلی مرکب ) یکسانیدن و برابر کردن . (آنندراج ). هموار کردن وبرابر ساختن . (ناظم الاطباء). و رجوع به یکسون شود.
کشانیدنیلغتنامه دهخداکشانیدنی . [ ک َ / ک ِ دَ ] (ص لیاقت ) قابل کشانیدن . آنچه آن را بتوان کشانید. شایسته و درخور کشانیدن .
دراز کشانیدنلغتنامه دهخدادراز کشانیدن . [ دِ ک َ /ک ِ دَ ] (مص مرکب ) اطاله . (یادداشت مرحوم دهخدا).
معدوم کردنفرهنگ مترادف و متضاد۱. نیست کردن، نابود کردن، از بین بردن ۲. محو کردن، به زوال کشانیدن ۳. هلاک کردن
امتداد دادنلغتنامه دهخداامتداد دادن . [ اِ ت ِ دَ ] (مص مرکب )کشیدن . کشانیدن . ممتد کردن . استمرار دادن . اطاله .
چغزانیدنلغتنامه دهخداچغزانیدن . [ چ َ دَ ] (مص ) چغزیدن . (ناظم الاطباء). و رجوع به چغزیدن شود. || کشانیدن غوک را. (ناظم الاطباء).
کشایانیدنلغتنامه دهخداکشایانیدن . [ ک ُ دَ ] (مص ) کشادن فرمودن . کشودن . کشانیدن . (ناظم الاطباء). گشایانیدن . رجوع به گشایانیدن شود.
جلب کردنفرهنگ فارسی معین(جَ. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م .) 1 - کشانیدن ، آوردن . 2 - دستگیر کردن ، بازداشت کردن .
کشانیدنیلغتنامه دهخداکشانیدنی . [ ک َ / ک ِ دَ ] (ص لیاقت ) قابل کشانیدن . آنچه آن را بتوان کشانید. شایسته و درخور کشانیدن .
دراز کشانیدنلغتنامه دهخدادراز کشانیدن . [ دِ ک َ /ک ِ دَ ] (مص مرکب ) اطاله . (یادداشت مرحوم دهخدا).
آکشانیدنلغتنامه دهخداآکشانیدن . [ دَ ] (مص ) در حاشیه ٔ فرهنگ اسدی (خطی ) که در 766 هَ .ق . کتابت شده بنام قریح [ شاید: قریعالدهر ] این بیت ضبط شده است (و این حاشیه ٔ ظاهراً تحفةالاحباب حافظ اوبهی است ) : عبدای توام مریز مر عبدا را