کشاورزلغتنامه دهخداکشاورز. [ ک َ /ک ِ وَ ] (نف مرکب ) دهقان . برزیگر. کشتکار. زراعت کننده . (ناظم الاطباء) (از برهان ). کشتمند. بَردِربَه . برزگر. مُحاقِل . زارع . حاقِل . حارث . اَکّار. مزارع . اِرّیس . بَیزار. حراث . تلم . تیاز. فَلاّح :</spa
کشاورزفرهنگ فارسی عمید۱. زارع؛ دهقان؛ برزگر.۲. [قدیمی] محل زراعت؛ مزرعه: ◻︎ در کشاورز دین پیغمبر / این فرومایگان خسوخارند (ناصرخسرو: ۴۷۳).
ده کشاورزلغتنامه دهخداده کشاورز. [ دِه ْ ک َ / ک ِ وَ ] (اِ مرکب ) کشاورز مقیم ده . روستایی که به کارکشاورزی اشتغال دارد. (یادداشت مؤلف ) : چو در کشت و کار جهان بنگریم همه ده کشاورز یکدیگریم . نظامی .و
کشاورزانلغتنامه دهخداکشاورزان . [ ک َ / ک ِ وَ ] (اِ مرکب ) ج ِ کشاورز، برزیگران . زراعت کنندگان . یکی از طبقات چهارگانه ٔ ملت ایران بنابر کتب مذهبی زردشتی و مقصود اشراف و ملاکین اند و گرنه خود زارعان جزو بزرگان بوده اند. (از ایران در زمان ساسانیان کریستن سن ). ق
کشاورزانلغتنامه دهخداکشاورزان . [ ک َ وَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اجارود بخش گرمی شهرستان اردبیل . این دهکده در 35هزارگزی شمال گرمی در مسیر شوسه ٔ گرمی به بیله سوار قرار دارد. کشاورزان ناحیتی کوهستانی و گرمسیر و دارای 104تن سکن
کشاورزکنلغتنامه دهخداکشاورزکن . [ ک َ / ک ِ وَ ک ُ ] (نف مرکب ) کشاورزی کننده . زراعت کننده . کشاورز. کشتمند. حاقل . زارع . مُزارِع . حارث . (یادداشت مؤلف ) : و این خلخیان بعضی صیادانند وبعضی کشاورزکنند و بعضی شبانانند. (حدود العالم ).<br
کشاورزیلغتنامه دهخداکشاورزی . [ ک َ / ک ِ وَ ] (حامص مرکب ) کشتکاری . زراعت . فلاحت . (ناظم الاطباء). برزگری . کشت . برزیگری . اَبکار. تَأریس . اکاری . زرع . مؤاکرة. حرث . احتراث . دهقنت . (یادداشت مؤلف ) : کشاورز شغل سپه ساز کرد<b
کشاورزانلغتنامه دهخداکشاورزان . [ ک َ / ک ِ وَ ] (اِ مرکب ) ج ِ کشاورز، برزیگران . زراعت کنندگان . یکی از طبقات چهارگانه ٔ ملت ایران بنابر کتب مذهبی زردشتی و مقصود اشراف و ملاکین اند و گرنه خود زارعان جزو بزرگان بوده اند. (از ایران در زمان ساسانیان کریستن سن ). ق
کشاورزانلغتنامه دهخداکشاورزان . [ ک َ وَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اجارود بخش گرمی شهرستان اردبیل . این دهکده در 35هزارگزی شمال گرمی در مسیر شوسه ٔ گرمی به بیله سوار قرار دارد. کشاورزان ناحیتی کوهستانی و گرمسیر و دارای 104تن سکن
کشاورزکنلغتنامه دهخداکشاورزکن . [ ک َ / ک ِ وَ ک ُ ] (نف مرکب ) کشاورزی کننده . زراعت کننده . کشاورز. کشتمند. حاقل . زارع . مُزارِع . حارث . (یادداشت مؤلف ) : و این خلخیان بعضی صیادانند وبعضی کشاورزکنند و بعضی شبانانند. (حدود العالم ).<br
کشاورزیلغتنامه دهخداکشاورزی . [ ک َ / ک ِ وَ ] (حامص مرکب ) کشتکاری . زراعت . فلاحت . (ناظم الاطباء). برزگری . کشت . برزیگری . اَبکار. تَأریس . اکاری . زرع . مؤاکرة. حرث . احتراث . دهقنت . (یادداشت مؤلف ) : کشاورز شغل سپه ساز کرد<b
ده کشاورزلغتنامه دهخداده کشاورز. [ دِه ْ ک َ / ک ِ وَ ] (اِ مرکب ) کشاورز مقیم ده . روستایی که به کارکشاورزی اشتغال دارد. (یادداشت مؤلف ) : چو در کشت و کار جهان بنگریم همه ده کشاورز یکدیگریم . نظامی .و