کشورگشاییلغتنامه دهخداکشورگشایی . [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (حامص مرکب ) فتح . کشورگیری . غلبه برمملکت دیگری . (ناظم الاطباء) : سریرش باد در کشورگشایی وثیقت نامه ٔ کشورخدایی . نظامی .نخستین در از پادشایی زنم دم از کار کشورگشایی زنم . <p
کشورگشالغتنامه دهخداکشورگشا. [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (نف مرکب ) فاتح کشور. کشورگیر. مسخر کننده ٔ مملکت : عزم تو کشورگشا و خشم تو بدخواه سوزرمح تو پولادسنب و تیغ تو جوشن گذار. فرخی .خدایگان جهان باد و پادشاه زمین به عون ایزد، کشورگشا و ش
کشورگشایلغتنامه دهخداکشورگشای . [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (نف مرکب ) فاتح . مملکت گیر. کشورگیر. فاتح کشور. کشورگشا : بچپ برش گرشاسب کشورگشای دوفرزند پرمایه پیشش بپای . فردوسی .روز هیجاها بود کشورگشای روز مجلسها بود کشوردهی . <p class="
جهان جوییلغتنامه دهخداجهان جویی . [ ج َ ] (حامص مرکب ) کشورگشایی . || دنیاطلبی و جهان خواهی . رجوع به جهانجو شود.
کشورستانیلغتنامه دهخداکشورستانی . [ ک ِش ْ وَ س ِ ] (حامص مرکب ) عمل کشورستان . کشورگیری . عمل ستاندن کشور. مملکت گیری . فتح کشور دیگران . کشورگشایی : از انجاکه روزجوانیش بودتمنای کشورستانیش بود.نظامی .
کشورخداییلغتنامه دهخداکشورخدایی . [ ک ِش ْ وَ خ ُ ] (حامص مرکب ) سلطنت . حکومت . کشورداری . پادشاهی : سریرش باد در کشورگشایی وثیقت نامه ٔ کشورخدایی . نظامی .بر آفاق کشورخدایی کنی جهان در جهان پادشایی کنی .نظامی
