کفرةلغتنامه دهخداکفرة. [ ک َ رَ ] (ع اِ) تاریکی . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ظلمت . (از اقرب الموارد).
کفرةلغتنامه دهخداکفرة. [ ک َ ف َ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کافر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (غیاث ) (آنندراج ). در جمع کافر بمعنی ناسپاس بیشتر به کار رود. (از اقرب الموارد).
کفرهلغتنامه دهخداکفره . [ ک َ ف َ رَ / رِ ] (اِ) کپره . (یادداشت مؤلف ).- کفره زده ؛ کپره زده .(یادداشت مؤلف ). و رجوع به کپره شود.
کفرهلغتنامه دهخداکفره . [ ک َ ف َ رَ / رِ ] (از ع ، ص ، اِ) مردمان کافر و ملحد و بیدین . (ناظم الاطباء) : لشکراسلام ... گروهی انبوه از کفره ٔ فجره طاغیه ٔ باغیه را به دارالبوار فرستاده . (سلجوقنامه ٔ ظهیری ص
کفگیرهلغتنامه دهخداکفگیره . [ ک َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کفگیر. (فرهنگ رشیدی ) (از فرهنگ سروری ) : ساقیا کفگیره ای سازاز مژه از پی برچیدن خاشاک می .نزاری .
قفرةلغتنامه دهخداقفرة. [ ق َ رَ ] (ع ص ، اِ) به معنی قفر، یعنی زمین خالی و بیابان بی آب وگیاه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قفر شود. || امراءة فقرة؛ زن کم گوشت . (اقرب الموارد).
کفرهلغتنامه دهخداکفره . [ ک َ ف َ رَ / رِ ] (اِ) کپره . (یادداشت مؤلف ).- کفره زده ؛ کپره زده .(یادداشت مؤلف ). و رجوع به کپره شود.
کفرهلغتنامه دهخداکفره . [ ک َ ف َ رَ / رِ ] (از ع ، ص ، اِ) مردمان کافر و ملحد و بیدین . (ناظم الاطباء) : لشکراسلام ... گروهی انبوه از کفره ٔ فجره طاغیه ٔ باغیه را به دارالبوار فرستاده . (سلجوقنامه ٔ ظهیری ص
باتنگللغتنامه دهخداباتنگل . [ ت َ گ َ ] (اِخ ) نام کتاب معتبر کفره ٔ هند است . (برهان ) (آنندراج ). کتاب معتبر هنود. (ناظم الاطباء).