کمرگهلغتنامه دهخداکمرگه . [ ک َ م َ گ َه ْ ](اِ مرکب ) کمرگاه . (فرهنگ فارسی معین ) : برآورد و زد تیغ بر گردنش به دو نیمه شد تا کمرگه تنش . فردوسی .دلاور بیفتاد و دامن زره برآورد و زد بر کمرگه گره . فردوسی
کمرهلغتنامه دهخداکمره . [ ک َ رَ / رِ ] (اِ) سرگین . (ناظم الاطباء). تپاله . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کمرهلغتنامه دهخداکمره . [ ک َ م َ رَ ] (اِخ ) از دیههای بخار است . (از انساب سمعانی ) (از معجم البلدان ).
کمرهلغتنامه دهخداکمره . [ ک َ م َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان شیان است که در بخش مرکزی شهرستان شاه آباد واقع است و 713 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
کمرلغتنامه دهخداکمر. [ ک َ م َ ](ع اِ) ج ِ کَمَرَة. سر نره ، و منه المثل : الکمر اشباه الکمر؛ وقت تشبیه چیزی به چیزی گویند. (منتهی الارب ). ج ِ کمرة. (ناظم الاطباء). و رجوع به کَمَرَة شود.
کمرهلغتنامه دهخداکمره . [ ک َ م َ رَ ] (اِخ ) از دیههای بخار است . (از انساب سمعانی ) (از معجم البلدان ).
علی فراهانیلغتنامه دهخداعلی فراهانی . [ ع َ ی ِ ف َ ] (اِخ ) کمره ای . مشهور به آقاشیخ . رجوع به علی آقاشیخ شود.
کمرهلغتنامه دهخداکمره . [ ک َ رَ / رِ ] (اِ) سرگین . (ناظم الاطباء). تپاله . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).