کزدلغتنامه دهخداکزد. [ ک َ ] (اِ) شاخی را گویند که در وقت پیرایش و پرکاوش از درخت بریده باشند. (برهان ) (آنندراج ). شاخه ای که از درخت جهت پیرایش برند. (ناظم الاطباء).
قزدلغتنامه دهخداقزد. [ ق َ ] (ع اِمص ) آهنگ . (منتهی الارب ). قصد. (اقرب الموارد). || (مص ) آهنگ کردن ، و این لغتی است در قصد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
کجیدواژهنامه آزادیکی از روستاهای شهرستان املش در استان گیلان نام کجید در گذشته به کوه جیر که به زبان گیلکی پایین کوه می شود بود.