کیرخوارلغتنامه دهخداکیرخوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) کیرخوارنده . کیرخواره . مفعول . امرد. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
کیرخوارهلغتنامه دهخداکیرخواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) کیرخوار. مفعول . امرد. ج ، کیرخوارگان . (فرهنگ فارسی معین ). دشنامی است : من و تایی دویی دگر با من مانده زآن کیرخوارگان به عجب .
کیرخوارهلغتنامه دهخداکیرخواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) کیرخوار. مفعول . امرد. ج ، کیرخوارگان . (فرهنگ فارسی معین ). دشنامی است : من و تایی دویی دگر با من مانده زآن کیرخوارگان به عجب .