گداصورتلغتنامه دهخداگداصورت . [ گ َ / گ ِ رَ ] (ص مرکب ) پست فطرت . لئیم . خسیس . کسی که خود را بظاهر بی چیز نشان دهد : بس گداصورت ِ همت عالی جیبش از نقد امانی خالی .جامی .
دیوسیرتلغتنامه دهخدادیوسیرت . [ وْ رَ ] (ن نف مرکب ) شیطان صفت . آنکه خلق و خوی دیو دارد. بد خلق و خوی : ز رقیب دیوسیرت بخدای خود پناهم مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را.حافظ.
گدالغتنامه دهخداگدا.[ گ َ / گ ِ ] (ص ، اِ) در اوستایی گد (خواهش کردن ، خواستن )، هندی باستان گوئیدیو (خواهش میکنم )، کردی مستعار گهدا (گدا)، گیلکی گدا . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || سائل بکف . دریوزه گر. راه نشین . دریوزه گر و سائل . (آنندراج ). آنکه