خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گل چهره پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
گل چهره
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گلچهر› [قدیمی، مجاز] golčehre زیبا؛ خوشگل؛ خوب‌رو؛ گل‌رخ.
-
واژه‌های مشابه
-
سه گل
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیست‌شناسی) segol = تمشک
-
گل آذین
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیست‌شناسی) gol[']āzin طرز قرار گرفتن گل‌ها بر روی ساقه یا شاخه‌ها.
-
گل افشان
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گل‌فشان، گل‌افشاننده› [قدیمی] gol[']afšān ۱. افشانندۀ گل.۲. (اسم مصدر) گل پاشیدن؛ گل افشاندن.۳. (اسم) (پزشکی) بیماری سرخک یا مخملک.
-
گل اندام
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گلندام› [قدیمی، مجاز] gol[']andām کسی که بدن نرم و لطیف، مانند برگ گل دارد؛ نازک‌بدن.
-
گل اندود
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گل‌اندوده› gel[']andud گل‌مالیده؛ پوشیده با گل.
-
گل انگبین
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] gol[']angabin = گلنگبین
-
گل بدن
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] [قدیمی، مجاز] golbadan آن‌که بدنی لطیف و زیبا مانند گل دارد.
-
گل بند
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] golband ۱. [مجاز] باغبان.۲. گل‌پیرا.۳. نوعی پارچۀ گل‌دار.
-
گل بو
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] golbu آن‌که بوی خوش مانند بوی گل دارد.
-
گل بوته
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹گل‌بته› golbute نقش گل و بوتۀ گل بر روی پارچه و فرش یا چیزی دیگر.
-
گل پرور
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] golparvar آن‌که گل پرورش دهد؛ باغبان؛ گل‌پرورنده.
-
گل پیرا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) golpirā کسی که کارش پیرایش دادن و تربیت کردن گل است؛ باغبان؛ گل‌کار.
-
گل خوار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گل‌خواره› [قدیمی] gelxār کسی که عادت به خوردن گل دارد.