گناه

گناه

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [پهلوی: vinas] ‹گنه› gonāh ۱. کار‌ بد؛ عمل زشت.۲. بزه؛ جرم.۳. نافرمانی.۴. معصیت.⟨ گناه ورزیدن: (مصدر لازم) گناه کردن؛ مرتکب گناه شدن.

گناه

واژگان مترادف و متضاد

اثم، بزه، تقصیر، جرم، جنایت، حرج، خبط، خطا، ذنب، زلت، سیئه، کبیره، معصیت، منکر ≠ حسنه

گناه

لغت‌نامه دهخدا

گناه . [ گ ُ ] (اِ) پهلوی ویناس (گناه ، خراب کردن )، ایرانی باستان ظاهراً ویناسه (سانسکریت ویناسه ) [ انقراض ، زوال ]، ارمنی ونَس از ویناس ، شکل جنوب غربی ظاهراً ویناته ، معرب آن جناح ، کردی گوناح و گوناه ، بلوچی گوناس . بزه . جرم .خطا. معصیت . اثم ....

گناه

فرهنگ فارسی معین

(گُ) [ په . ] (اِ.) بزه ، کار بد.

گناه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

conviction, crime, error, evil, fault, guilt, immorality, misdeed, offense, sin, stumble, transgression, wrong

گناه

دیکشنری فارسی به عربی

اثم , تجاوز , جريمة , جنحة , ذنب , لائمة , مخالفة

خرده گناه

لغت‌نامه دهخدا

خرده گناه . [ خ ُ دَ / دِ گ ُ ] (اِ مرکب ) گناه صغیر. مقابل گناه کبیر. (یادداشت بخط مؤلف ).

گناه آلود

فرهنگ فارسی عمید

(اسم، صفت) ‹گناه‌آلوده› gonāh[']ālud آلوده‌به‌گناه؛ گناهکار.

گناه پوش

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) ‹گنه‌پوش› [قدیمی، مجاز] gonāhpuš آن‌که گناه دیگران را نادیده بگیرد.

guilt

احساس گناه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[روان‌شناسی] هیجانی خودآگاه که با احساس دردناک ناشی از انجام ‌دادن یا تصور انجام دادن کاری غلط همراه است

گناه آمدن

لغت‌نامه دهخدا

گناه آمدن . [ گ ُ م َ دَ ] (مص مرکب ) (... از کسی ) سر زدن گناه . صادر شدن گناه : خداوند ار نیامد زو گناهی در این زندانش بند از بهر چه نهاد.ناصرخسرو.

گناه بخشیدن

لغت‌نامه دهخدا

گناه بخشیدن . [ گ ُ ب َ دَ ] (مص مرکب ) عفو. درگذشتن از گناه کسی .

گناه داشتن

لغت‌نامه دهخدا

گناه داشتن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) مقصر بودن . جرم داشتن . مجرم بودن : به تو ار نظر حرام است بسی گناه دارم چه کنم نمی توانم که نظر نگاه دارم .سعدی (طیبات ).

گناه شستن

لغت‌نامه دهخدا

گناه شستن . [ گ ُ ش ُ ت َ ](مص مرکب ) از بین بردن گناه . پاک کردن آن . || بطور کنایه بمعنی بد کسی را گفتن . غیبت کردن .