گناه آمرز

گناه آمرز

لغت‌نامه دهخدا

گناه آمرز. [ گ ُ م ُ ] (نف مرکب ) آمرزنده ٔ گناهان . کنایه از خداوند تعالی : به نام پادشاه پادشاهان گناه آمرز مشتی عذرخواهان .نظامی .

خرده گناه

لغت‌نامه دهخدا

خرده گناه . [ خ ُ دَ / دِ گ ُ ] (اِ مرکب ) گناه صغیر. مقابل گناه کبیر. (یادداشت بخط مؤلف ).

گناه آلود

فرهنگ فارسی عمید

(اسم، صفت) ‹گناه‌آلوده› gonāh[']ālud آلوده‌به‌گناه؛ گناهکار.

گناه پوش

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) ‹گنه‌پوش› [قدیمی، مجاز] gonāhpuš آن‌که گناه دیگران را نادیده بگیرد.

guilt

احساس گناه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[روان‌شناسی] هیجانی خودآگاه که با احساس دردناک ناشی از انجام ‌دادن یا تصور انجام دادن کاری غلط همراه است

گناه آمدن

لغت‌نامه دهخدا

گناه آمدن . [ گ ُ م َ دَ ] (مص مرکب ) (... از کسی ) سر زدن گناه . صادر شدن گناه : خداوند ار نیامد زو گناهی در این زندانش بند از بهر چه نهاد.ناصرخسرو.

گناه بخشیدن

لغت‌نامه دهخدا

گناه بخشیدن . [ گ ُ ب َ دَ ] (مص مرکب ) عفو. درگذشتن از گناه کسی .

گناه داشتن

لغت‌نامه دهخدا

گناه داشتن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) مقصر بودن . جرم داشتن . مجرم بودن : به تو ار نظر حرام است بسی گناه دارم چه کنم نمی توانم که نظر نگاه دارم .سعدی (طیبات ).

گناه شستن

لغت‌نامه دهخدا

گناه شستن . [ گ ُ ش ُ ت َ ](مص مرکب ) از بین بردن گناه . پاک کردن آن . || بطور کنایه بمعنی بد کسی را گفتن . غیبت کردن .

گناه کردن

لغت‌نامه دهخدا

گناه کردن . [ گ ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مرتکب گناه شدن . جرم و عصیان کردن . اِقتراف . اِجترام . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). اِذناب . ارتکاب ؛ گناه و آنچه بدان ماند کردن . اتزار. (تاج المصادر بیهقی ). جُرم . (دهار). اجرام . تجرم ....

گناه ورزیدن

لغت‌نامه دهخدا

گناه ورزیدن . [ گ ُ وَ دَ ] (مص مرکب ) گناه کردن . عَنَت . (منتهی الارب ). رجوع به گناه و گناه کردن شود.

گناه بخش

لغت‌نامه دهخدا

گناه بخش . [ گ ُ ب َ ] (نف مرکب ) بخشنده ٔ گناه . کسی که از گناه دیگری درمیگذرد. || کنایه از خداوند.

گناه بخشی

لغت‌نامه دهخدا

گناه بخشی . [ گ ُ ب َ ] (حامص مرکب ) در گذشت از گناه . عفو.

گناه شویی

لغت‌نامه دهخدا

گناه شویی . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) از بین بردن گناه . پاک کردن گناه : چون بحر کنم گناه شویی اما نه ز روی تلخ گویی .نظامی .