گوشت خوارگیلغتنامه دهخداگوشت خوارگی . [ خوا / خا رَ / رِ ] (حامص مرکب ) صفت و عمل گوشتخواره . (یادداشت مؤلف ). رجوع به گوشتخواره شود.
گوشت خواریلغتنامه دهخداگوشت خواری . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل گوشت خوار. || صفت گوشتخوار. رجوع به گوشتخوار شود.
گوشت خوارلغتنامه دهخداگوشت خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) گوشت خور. گوشت خواره . که گوشت خورد. اکال اللحم . لاحِم لَحَم : مزور پزد خنجر گوشت خوارش عدو را که بیمار عصیان نماید. خاقانی .|| حیوانی که از گوش
گوشت خوارهلغتنامه دهخداگوشت خواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) گوشت خوار. گوشت خور : چنانکه چو گوییم حیوان ، هم ستوران گیاه خوار و هم ددگان گوشتخواره ... همه گفته شود. (جامع الحکمتین ناصرخسرو ص <span cl
گوشت خوارفرهنگ فارسی عمیدآنکه گوشت بخورد؛ گیاه یا جانوری که به عنوان منبع غذایی از مواد حیوانی تغذیه و آنرا هضم میکند.
گوشت خواریلغتنامه دهخداگوشت خواری . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل گوشت خوار. || صفت گوشتخوار. رجوع به گوشتخوار شود.