گوهرچینلغتنامه دهخداگوهرچین . [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) چیننده ٔ گوهر. بردارنده ٔگوهر از راه یا از روی زمین . برگزیننده ٔ گوهر. || کنایه از چیننده ٔ کلمات نغز و فصیح باشد.
گوهرینلغتنامه دهخداگوهرین . [ گ َ / گُو هََ ] (ص نسبی ) منسوب به گوهر. از گوهر. گوهری : چشمه ٔ صلب پدر چون شد به کاریز رحم زان مبارک چشمه زاد این گوهرین دریای من . خاقانی . || مرصع. آراسته به گوهر <s
گوهرینلغتنامه دهخداگوهرین . [ گ َ / گُو هََ ] (ص نسبی ) منسوب به گوهر. از گوهر. گوهری : چشمه ٔ صلب پدر چون شد به کاریز رحم زان مبارک چشمه زاد این گوهرین دریای من . خاقانی . || مرصع. آراسته به گوهر <s
گهردختفرهنگ نامها(تلفظ: gohar doxt) (گهر = گوهر + دخت = دختر) ، دختر گوهرین ، دختری که چون گوهر است ؛ (به مجاز) والا، ارزشمند ، زیبا و دارای اصل و نسب .
گهرچهرفرهنگ نامها(تلفظ: gohar čehr) (گهر = گوهر + چهر = چهره) ، چهرهی گوهرین ؛ (به مجاز) ارزشمند و متعالی ، دارای چهرهی زیبا ، خوش سیما .
خایه ٔ زرلغتنامه دهخداخایه ٔ زر. [ ی َ / ی ِ ی ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || گلوله ٔ زر. (آنندراج ) : در آن گوهرین گنج بن ناپدیدبدی خایه ٔ زر خدای آفریدزمانه دگر گونه آیین نهاد<br
گوهرینلغتنامه دهخداگوهرین . [ گ َ / گُو هََ ] (ص نسبی ) منسوب به گوهر. از گوهر. گوهری : چشمه ٔ صلب پدر چون شد به کاریز رحم زان مبارک چشمه زاد این گوهرین دریای من . خاقانی . || مرصع. آراسته به گوهر <s
گوهرینفرهنگ نامها(تلفظ: go(w)harin) (گوهر + ین / in ـ/ (پسوند شباهت)) ، منسوب به گوهر ، از گوهر ، گوهری ، مرصع ، آراسته به گوهر .
گوهرینلغتنامه دهخداگوهرین . [ گ َ / گُو هََ ] (ص نسبی ) منسوب به گوهر. از گوهر. گوهری : چشمه ٔ صلب پدر چون شد به کاریز رحم زان مبارک چشمه زاد این گوهرین دریای من . خاقانی . || مرصع. آراسته به گوهر <s