لغتنامه دهخدا
گیاخن . [گ َ خ َ ] (ص ، اِ) آهسته رفتن . (صحاح الفرس ). به نرمی و آهستگی و استواری کاری انجام دادن . (از فرهنگ رشیدی ) (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ملایمت و مدارا. احتیاط : درنگ آر، ای سپهر [ چرخ ] واراگیاخن