لغتنامه دهخدا
یعلی . [ ی َ لا ] (اِخ ) ابن امیة (یا منیة). صحابی است . (منتهی الارب ). یعلی بن امیةبن ابی عبیدةبن همام تمیمی حنظلی . از صحابه بود. در فتح مکه اسلام آورد و در غزوات طائف و حنین و تبوک در خدمت حضرت شرکت داشت . از طرف سه خلیفه ٔ اول به ترتیب به امارت حلوان و نجران و یمن منصوب