شجاییدگیلغتنامه دهخداشجاییدگی . [ ش َ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و کیفیت شجاییده . رجوع به دشجاییده شود.
سُجَّداًفرهنگ واژگان قرآنسجده کنان (جمع ساجد،سجود يا سجده به معناي به رو بر زمين افتادن و پيشاني و يا چانه را بر زمين نهادن است )