لماظةلغتنامه دهخدالماظة. [ ل َ ظَ ](ع اِ) آنچه ماند از طعام در گوشه های دهان . (منتهی الارب ). آنچه در دهن بماند از طعام . (مهذب الاسماء).
لمزةلغتنامه دهخدالمزة. [ ل ُ م َ زَ ] (ع ص ) عیب کننده یا آنکه در پس مردم عیب کند. (منتهی الارب ). بدگوی . بدگوی در روی . (از دهار). عیب نهنده . بدگوی در قفا. مغتاب در پشت سر. (قاموس ).