لغتنامه دهخدا
چوتره . [ چ َ ت َ رَ / رِ ] (اِ) مربعی که بقدر نیم گز یا بیشتر اززمین ارتفاع دارد ودر باغ ها و در خانه ها میسازند. (از برهان ). چبوتره غلط است و بعضی گویند که چبوتره هندی است و فارسی آن چوتره است . (از غیاث اللغات ). مربعی را گویند مرتفع از ز