توزلاءلغتنامه دهخداتوزلاء. [ ت َ زَ ] (ع اِ) داهیه و بلا. توزلی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
توغلالغتنامه دهخداتوغلا. (اِخ ) نام رودی در بلاد ایغور به قراقورم و آن با رود سلنکا، در قملانجو بهم پیوندد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تاریخ جهانگشا ج 1 ص 40 شود.