پهانهلغتنامه دهخداپهانه . [ پ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) چوبکی باشد که درودگران در شکاف چوبیکه بارّه می شکافند فروبرند و کفشگران مابین کفش و قالب نهند و گاهی در زیر در گذارند تا بسته و گشوده گردد. (برهان ). پانه . فانه . فهانه . رجوع به پانه شود.
حائنةلغتنامه دهخداحائنة. [ ءِ ن َ ](ع ص ، اِ) تأنیث حائن . محنت نازله ٔ مهلکة. بلای مهلک . ج ، حوائن . || می . (منتهی الارب ). و ظاهراً معنی اخیر برای حانیة به تقدیم نون بر یاء است .