پاچراغیلغتنامه دهخداپاچراغی . [ چ َ / چ ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب )پولی که دکانداران در اوّل شب آنگاه که چراغ روشن می کردند بپای چراغ می نهادند و سپس به فقیر میدادند.
پاچراغیفرهنگ فارسی عمید۱. جای گذاشتن چراغ در خانه.۲. [مجاز] پولی که مردم در زورخانه و بعضی جاهای دیگر پای چراغ میگذارند.