اتوکشلغتنامه دهخدااتوکش . [ اُ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) اتوکشنده : ز بیداد یار اتوکش نگرکه افکنده درآتشم چون اتو.؟
اطوکشلغتنامه دهخدااطوکش . [ اُ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) صورت نادرست اتوکش است . رجوع به اتو و اتوکش و اتو کشیدن و اتوکشی شود.
اتیکوسلغتنامه دهخدااتیکوس . [ اِ ] (اِخ ) عالم جغرافیائی لاطینی در قرن ششم یا هفتم میلادی . اوجغرافیای ممالک و مستعمرات روم را بنوشت لیکن امروزتنها قسمتی از آن کتاب در دست است . (قاموس الاعلام ).