چاورچینلغتنامه دهخداچاورچین . [ وِ ] (اِخ ) دهی از دهستان آختاچی بوکان بخش بوکان شهرستان مهاباد که در 12 هزارو پانصدگزی شمال باختر بوکان و 11 هزار و پانصدگزی باختر شوسه ٔ بوکان به میاندواب واقع شده ، جلگه ای معتدل و مالاریائی اس
اورینلغتنامه دهخدااورین . [ ] (اِخ ) دهی است جزء بخش شهریار شهرستان تهران جلگه و معتدل است . 154 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات ، انگور و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
اورملغتنامه دهخدااورم . [ اَ رَ ] (ع اِ) مردم یا مردم بسیار. || معظم لشکر و لشکر ذوعظمت وشوکت و پراکنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). معظم الجیش و اشده انتفاشاً. (از تاج العروس ).