بیغلهلغتنامه دهخدابیغله . [ ب َ / ب ِ / بی غ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) بیغوله . پیغله .پیغوله . کنج . گوشه . زاویه . گوشه ٔ خانه . (یادداشت مؤلف ) (از فرهنگ اسدی ). بیغوله . (اوبهی ) <span class="hl
بغلیفرهنگ فارسی عمید۱. کناری.۲. ویژگی هرچیزی که بتوان در جیب بغل جا داد: دفتر بغلی.۳. دارای عادتِ در آغوش دیگران بودن: کودک بغلی.۴. (اسم) ظرف شیشهای با دهانۀ باریک و بدنۀ مستطیلشکل برای نوشیدنیهای الکلی.