لغتنامه دهخدا
وغل . [ وَ ] (ع اِ) چاره . (منتهی الارب ). || (ص ) سست فرومایه ٔ بی اعتبار. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ناخوانده در مجلس طعام و شراب کسی درآینده . || سستی کننده در هر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || درخت درهم پیچیده . || دان