لغتنامه دهخدا
باغر. [ ] (اِخ ) غلام ترک متوکل خلیفه ٔ عباسی . او در قتل متوکل شرکت داشت و به دست مستعین کشته شد: در شب چهارم شوال سنه ٔ سبع و اربعین و مأتین که خلیفه در مجلس بزم نشسته بود و مست گشته ، بوقاءالصغیر و موسی بن بوقاءالکبیر و باغر و بلغور و غیرهم از اتراک عربده ناک با شمشیرهای