لغتنامه دهخدا
بوبک . [ ب َ ] (اِ) دختر بکر و دوشیزه . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (از جهانگیری ). پوپک . رجوع به همین کلمه شود. || هدهد که مرغ سلیمان باشد. (برهان ) (آنندراج ). هدهد است . چه بوبو آواز هدهد باشد. چون کوکو و فاخته و لهذا خودش نیز بدین نام مسمی شده . (از رشیدی ). جانوری ا