لغتنامه دهخدا
کتام . [ ک َ ] (اِ) تالار باشد و آن عمارتی است که از چوب و تخته سازند. (برهان ). تالاری که از چوب و تخته سازند و آن را در تبرستان ناپار گویند. (آنندراج ). تالار را گویند. (فرهنگ جهانگیری ). اطاقکی که در جالیزها و مزارع از تخته و شاخه ٔ درختان و حصیر سازند و آن جایگاه نگهبان م